Алтын күз жөнүндө жомок

"Бир күнү жалбырактар ​​саргайып түшүп, сыйкырдуу токойго күз келди. Ал өзү менен кошо ар бир бутакты сылап турган салкын желди, түркүн түстүү жалбырактарды алып келди. Токойдун тургундары кышка камданып, эгин жыйнап, камданып жатышты. 

Күз токойду кызыл, сары жана кызгылт сары түстөрдүн жалындуу көлөкөлөрү менен боёду. Жылдын ушул маалында жаныбарлар кышкы уйкуга даярданып, активдешти. Токойдун ичи бышкан мөмө-жемиштердин жана козу карындардын жытына толуп, жаныбарлар дүйнөсүнүн үндөрү жылуулуктун, жайлуулуктун мезгили жакындап калганын эске салды.

Бир күнү кечинде күн горизонттун астына бата баштаганда, Рыжик аттуу кичинекей түлкү күздүн назик шыбырады. «Күз, күз, кышында жамгыр жааганда сени эстетип тургандай, мага алтын жалбырак бер», – деп тымызын кыялданат. Күз анын өтүнүчүн угуп, анын эң сонун түстөрүнөн алтын жалбыракты жасап, Рыжик күздүн сыйкырын жүрөгүндө түбөлүккө сактасын.

Ошондон бери Рыжик алтын жалбырагын эң кымбат байлыгы катары сактап, токойго күз келген сайын анын сыйкырын, камкордугун эстеди. Ал эми токойдун жашоочулары анын кереметтеринен ырахат алуу үчүн анын кайтып келишин ар дайым чыдамсыздык менен күтүшкөн».